«Миллате, ки омӯзгори асил надорад, ҳеҷ гоҳ ба ягон мартаба намерасад. Ифтихор ва сари баланди мост, ки тоҷикон аз қадим соҳиби китобу қалам, илму маърифат ва олиму омӯзгор буданд, ҳастанд ва дар оянда низ хоҳанд монд».

Эмомалӣ Раҳмон.

Дар тамоми даврони таърихи инсоният пешаи омӯзгорӣ тоҷи ҳамаи касбу ҳунарҳо буда, мақому манзалати муаллим аз тамоми баландиҳо болотар шинохта шудааст. Омӯзгорон  офарандагони таърих ва бахту саодати инсоният ҳастанд. Ин ҷаҳони ҳастӣ бо шарофати фаъолият ва кору пайкори маърифатофарини муаллимон равшану пуранвор ва ободу зебо гардидааст.

Муфассал...

«Омӯзгорон тарбиятгирандагони наслҳои ояндасози миллат ва давомдиҳандагони анъанаву суннатҳои пурифтихори миллии мо мебошанд».

Эмомалӣ Раҳмон.

Омӯзгорон инсонҳои соҳибназар, равшанзамир ва  ҷонфидоёне ҳастанд, ки аз шарофати ин наҷибзодагон аҳли ҷомеа ба сӯи арзишҳои олии инсонӣ, ба сӯи таълиму тарбия ва камолоти маънавӣ  раҳнамоӣ мешаванд. Миллату Ватани азизи худро дӯст доштан ва барои саодату пешрафти он бо меҳнати созандаи маънавӣ саҳми арзанда гузоштан зиндагии ҳар як шахсро арзишманд, пурмаъно, пурбор ва нурафшон мегардонад.

Муфассал...